Fakt nr 2
Zanim „Przyjaciele” stali się „Przyjaciółmi” proponowano tytuły: Friends Like Us, Six of One, Across the Hall, Once Upon a Time in the West Village, and Insomnia Cafe.
Całe szczęście, że żaden z nich nie przeszedł. Jeszcze Six of One i Insomnia Cafe brzmi w miarę dobrze. Reszta do wylotu.
Fakt nr 3
Początkowo przyjaciół miało być tylko czworo: Monica, Rachel, Joey, Ross. Postacie Chandlera i Phoebe miały być drugoplanowymi.
Chociaż Phoebe to najmniej lubiana przeze mnie bohaterka – oczywiście lubię ją, ale na tle pozostałych jest to najmniejsze lubienie – to jednak serial wiele by straciłby na jej braku.
Chandler natomiast stał się w pewnym momencie tak ważną postacią, że całe szczęście, że jednak dołączył do głównej paczki.
Fakt nr 4
Główną parą bohaterów mieli być Monica i Joey.
I tu się zastanawiam, bo nie wiem czy dobrze zrozumiałam. Czy Joey i Monica mieli być parą w sensie takim jak Ross i Rachel, znaczy zamiast Rossa i Rachel, czy po prostu wokół nich miała się kręcić cała fabuła.
Obydwa pomysły uważam za bezsensowne. W tym serialu świetne było to, że chociaż związek Rossa i Rachel w niektórych momentach wysuwał się do przodu, to jednak wątek każdego bohatera był tak samo ważny i mniej więcej po równo przedstawiany. Skupianie się przede wszystkim na dwóch postaciach zmieniłoby charakter całej serii. Natomiast Monica i Joey jako para? Nie do pomyślenia. Joey jako wieczny podrywacz świetnie się spisywał, z kolei związek Moniki i Chandlera był tak ogromnym zaskoczeniem dla widzów, że uważam to za jedną z najlepszych decyzji scenarzystów.
Fakt nr 5
Ellen DeGeneres starała się o rolę Phoebe.
I całe szczęście (nadużywam tego zwrotu), że jej nie dostała! Lisa Kudrow była rewelacyjna!
Fakt nr 6
Chandler początkowo miał być gejem.
I ta informacja bawi mnie najbardziej. Pomijam, że świetnie napisano jego postać jako takiego dowcipkującego inteligenta. Ale gdyby był gejem, to ile byśmy stracili. Nie byłoby Janice (o mój Boże!!!), ani związku z Moniką, co było przecież bardzo ważnym wątkiem od piątego sezonu, czyli od ponad połowy serialu.
„Shiny, Happy People” R.E.M. miało być piosenką przewodnią serialu.
Lubię R.E.M. za „Everybody hurts” i przede wszystkim „Losing my religion”, ale nie znoszę „Shiny, Happy People” i nawet mój ukochany serial by tego nie zmienił. Dzięki za „I’ll be there for you” The Rembrandts”. Zobaczcie sobie w tym linku punkt 7 jest czołówka pilota seriala jeszcze z tytułem „Friends like us” i piosenką R.E.M. Nie brzmi.
Fakt nr 8
Ramka wokół wizjera początkowo była lustrem. Znaczy zamiast wizjera. Członek ekipy przypadkiem stłukł lustro, ale ramkę postanowili zostawić.
Fajnie. Najlepsze, najbardziej charakterystyczne rzeczy często wychodzą przypadkiem.
Fakt nr 9
Kanapa z Central Perk, tak charakterystyczna, określana mianem kultowej została znaleziona w piwnicy studia Warner Bros.
Lubię kanapy w kawiarniach. Mam się gdzie rozłożyć z książką i laptopem. No dobra miałam. Teraz już nie przesiaduję w kawiarniach.
Fakt nr 14
Pełne imiona bohaterów:
Chandler Muriel Bing
Rachel Karen Green
Ross Eustace Geller
Monica E. Geller (nigdy nie dowiedzieliśmy się co oznacza E)
Joseph Francis Tribbiani Jr.
Phoebe Buffay (nigdy nie podano jej drugiego imienia)
Pomijając resztę, w którym odcinku było podane, że Ross ma na drugie Eustace?
Fakt nr 17
Courtney Cox jako jedyna nie dostała nigdy nominacji do Emmy za rolę Moniki.
Ale jak to? Zagrać taka wariatkę, pedantkę to trzeba było umieć. I Courtney zrobiła to rewelacyjnie.
Fakt nr 19
Bruce Willis wystąpił w serialu za darmo.
I to się nazywa fejm. Mam na myśli serial oczywiście. Co z tego, że darmowy występ był efektem przegranego zakładu.
I jak się zapatrujecie na powyższe pomysły producentów? Albo na inne wymienione TUTAJ?