Pewnie większość Polaków, zwłaszcza tych czytających zna nazwisko Joe Alexa. Niestety coraz mniej osób wie, że pod tym pseudonimem ukrywał się znakomity tłumacz dzieł Szekspira, Maciej Słomczyński. A był on postacią niebanalną i dzięki temu stworzył równie interesującego bohatera właśnie Joe Alexa. Jest to bowiem nie tylko pseudonim, ale również nazwisko głównego bohatera książek kryminalnych Słomczyńskiego.

Kim więc jest Joe Alex? Pisarzem powieści kryminalnych, detektywem, pomagającym swemu przyjacielowi Benowi Parkerowi, inspektorowi Scotland Yardu, w rozwiązywaniu zagadek kryminalnych.  Często towarzyszy im także młoda archeolog Karolina Beacon.

„Cichym ścigałam go lotem” to czwarta z kolei powieść Joe Alexa. Opowiada on swoim przyjaciołom o wydarzeniach sprzed kilku tygodni, morderstwie do którego doszło w domu szanowanego profesora ekonomii i entomologa z zamiłowania. Sprawa jest nietypowa, ponieważ przy zwłokach znaleziono dwa listy samobójcze, a w każdym z nich całkowicie różne powody śmierci. Rozwiązaniem jest jedna martwa ćma.

Joe Alex napisał osiem powieści kryminalnych. Tytuł każdej z nich jest cytatem lub nawiązaniem do cytatu ze znanych dzieł literackich, w tym przypadku Ajschylosa i jego „Eumenid”.

„Cichym ścigałam go lotem” to kryminał w stylu Agathy Christie. Akcja rozgrywa się w Anglii, w latach 60-tych XX wieku, w starym, rodowym domu. Dochodzenie prowadzi Ben Parker, inspektor Scotland Yardu i jego przyjaciel Joe Alex, który inteligencją i tokiem myślenia, a także sposobem rozwiązywania zagadek przypomina Herkulesa Poirota. Joe Alex polega na logice i swoich szarych komórkach, podobnie jak słynny detektyw.  Również scena, w której ogłasza mordercę jest nad wyraz podobna do finałów powieści Agathy Christie.  Jednym słowem klasyczny kryminał, dziwna zagadka i mroczne tajemnice bohaterów to jest to co w kryminale lubię najbardziej. Dedukcja, logika, jeden trup, ale za to konkretny, bez specjalnego rozlewu krwi i tych wszystkich policyjnych sztuczek. Czysta, detektywistyczna robota. Polecam!